مشکلات زنان
تاريخ : جمعه 17 خرداد 1392برچسب:,
| 15:35 | نويسنده : دکتر طاها
ادامه مطلب مورد نظر رمز دارد.
لطفا رمز عبور مربوط به مطلب را وارد کرده ، دکمه تایید را کلیک کنید.
شايع ترين اختلالات جنسی در زنان شايع ترين اختلالات جنسی شناخته شده برای زنان شامل کاهش ميل جنسی، ديسپارونی (آميزش دردناک)، واژينيسموس (انقباض دردناک و غيرارادی ماهيچه های واژن به هنگام دخول) و نرسيدن به اوج لذت جنسی (يا ارضا نشدن جنسی) است. ديسپارونی (آميزش دردناک): ديسپارونی حالتی است که فرد در هنگام آميزش دچار درد ميشود. اين درد ممکن است در بدو ورود آلت مردانه به واژن يا در مراحل مختلف در طول دخول ايجاد شود. اين حالت درجات متفاوتی دارد و نسبت به اينکه در چه زمانی پس از شروع نزديکی و در کجا فرد احساس درد می کند، دلايل و درمانهای متفاوتی دارد. يکی از دلايل شايع درد هنگام آميزش برای زنان خشکی واژن است. اگر خانم به هر دليل آمادگی دخول را نداشته باشد، اين عمل می تواند بسيار دردناک باشد. در اکثر موارد خشکی واژن به دليل نداشتن پيش نوازی کافی است، يعنی خانم اين فرصت را پيدا نکرده که از نظر جسمی به محرک های جنسی پاسخ دهد و محيط واژن به اندازه کافی لغزنده نيست. از جمله دلايل و شرايط ديگری که ميتواند باعث خشکی واژن شود داروهايی است که فرد مصرف می کند. در اين مورد مشورت با پزشک و يا مطالعه در مورد دارويی که مصرف می کنيد، می تواند مفيد باشد. معمولا منابع خوبی در اينترنت در مورد داروهای مختلف وجود دارد. از دلايل ديگر ديسپارونی يا آميزش دردناک، می توان به جراحات و ضربه هايی که در طول زمان به آلت تناسلی وارد شده، سابقه آزار جنسی، دوران پس از زايمان، دوران عادت ماهانه، بيماری های ناحيه تناسلی و برخی از سرطانهايی که اعصاب آن منطقه را تحت تخريب قرار داده و نيز بيماری های مقاربتی درمان نشده اشاره کرد. برخی از پزشکان آميزش دردناک را جزو دسته اختلالات جنسی نمی دانند و برخورشان با بيمارانی که از اين حالت رنج می برند، توام با شناخت کافی نيست. در اين موارد توصيه می شود به پزشک ديگری مراجعه کرده و پيش از انجام معاينه، دردناک بودن ناحيه تناسلی خود را برای او بازگو نماييد. گاه ضرورت دارد، روان درمانی های لازم پيش از انجام هر گونه معاينه ای صورت پذيرد. حالت ديگری که افراد با آن روبرو می شوند درد در هنگام دخول است. اين حالت ميتواند به دلايل متعددی باشد که شايع ترين آنها عبارتند از: عفونت های دستگاه تناسلی و دهانه رحم، بيماريهای مقاربتی درمان نشده، همزمانی نزديکی و زمان تخمک گذاری، و در نهايت آماده نبودن فرد از نظر جسمی. مورد آخر دليل مراجعه درصد زيادی از زنان است بخصوص در اوايل برقراری رابطه جنسی. وقتی که زوج ها برای پيش نوازی صرف می کنند، صرفا جنبه عاطفی ندارد. در بدن زنی که برای داشتن رابطه جنسی آماده ميشود، تغييراتی صورت می گيرد که دخول را ساده تر می کند. علت اين است که بدن زنان طوری طراحی شده که در هنگام دخول حداکثر آمادگی را برای باردار شدن فراهم کند، بنابراين وقتی که خانمی آمادگی لازم را بر اثر پيش نوازی پيدا می کند، رحمش به سمت بالا کشيده می شود و اين کار به طول واژن اضافه می کند تا توانايی گنجايش آلت مردانه را داشته باشد. در اين حالت ديواره های واژن پر خون شده و مواد لغزنده ای را ترشح می کنند که دخول را آسانتر می کند. اين ديواره ها بر اثر پيش نوازی مناسب از يکديگر جدا شده و جای دادن آلت مردانه را در واژن ساده تر می کنند. بنابراين می بينيم که پيش نوازی خوشايند و به مقدار کافی تا چه حد می تواند در کيفيت رابطه جنسی تاثير داشته باشد. واژينيسموس (انقباض دردناک و غيرارادی ماهيچه های واژن به هنگام دخول): در اين حالت هرگونه دخولی به واژن به شدت دردناک و حتی غيرممکن است، حتی انگشت خود فرد. در اين مواقع معاينات زنان و زايمان هم با مشکل روبرو می شود چون بيمار حتی از فکر اينکه وسيله معاينه به واژن وی وارد شود وحشت دارد. چون اين اختلال جزو گروه اختلالات مربوط به درد است و تعريف هر فرد در مورد ميزان دردی که تجربه می کند با فرد ديگر متفاوت است، بنابراين نحوه برخورد پزشک و اطرافيان اين افراد در طول مدت درمان نقش بسزايی دارد. اولين مرحله در درمان اين اختلال باور کردن مريض و احساس درد وی است. پس از آن پزشک (در ايران) يا روان درمانگر جنسی به همراهی شريک جنسی فرد درمان را شروع می کنند. به اين صورت که فرد يک سری از ابزاری را دريافت می کند که مانند انگشت است و معمولا از اندازه انگشت سبابه تا اندازه آلت مردانه را دارد. فرد هر هفته وارد کردن يکی از اين ابزار را به همراه تمرين های تمرکز و آرام کننده اعضای بدن به داخل واژن تمرين می کند تا زمانی که آخرين اندازه هم بدون درد وارد واژن شود. پس از آن به تدريج ورود آلت مردانه را به واژن تجربه ميکند. اين مرحله بايد بسيار آهسته و با توجه به پذيرش بيمار انجام شود. درمان واژينيسموس بسته به عوامل مختلف می تواند تا بيش از يک سال طول بکشد. برای افرادی که به دنبال راه حل های سريع تر هستند درمانهايی چون نزديکی کردن آقا با خانم در حالی که خانم توسط پزشک بيهوش شده و يا فلج کردن عضلات اطراف و دهانه واژن با تزريق موادی چون بوتاکس در ايران گزارش شده که در دراز مدت نه تنها اثر بهتری ندارد بلکه متواند اثر بسيار مخربی روی روابط زوج ها و تصويری که زن از خودش دارد بگذارد. اين روش ها توصيه نمی شود. چنانچه زوج تنها با هدف بچه دار شدن می خواهند اين اختلال را بر طرف کنند، می توانند از لقاح با واسطه استفاده کنند يعنی مايع منی مرد را به وسيله ابزاری مثل قطره چکان بلند وارد واژن زن کنند و آميزش را به طور مصنوعی انجام دهند. اين مسئله جنبه روحی و روانی دارد و نه جسمی (به جز موارد انگشت شماری که گزارش شده جراحات و ضربات وارد آمده به ناحيه تناسلی موجب بروز اين مشکل شده). به عنوان مثال زنی که در دوران کودکی اش به او گفته شده که ناحيه تناسلی اش می تواند محل آبروريزی و گناه باشد و مرد ها می توانند آسيب جبران ناپذيری به پرده بکارت او وارد کنند، در آغاز زندگی مشترک ممکن است چنين مشکلی را تجربه کند. واژينيسموس بيشتر در بين زوجهايی گزارش شده که در فرهنگ و يا مذهبشان رابطه جنسی پيش از ازدواج شديدا منع شده و در عين حال بر تشکيل خانواده و داشتن فرزند تاکيد شده است. به عنوان مثال تازه ترين مقالات منتشر شده در پزشکی حاکی از شيوع اين اختلال در ترکيه (مسلمان) و اسرائيل (يهودی) داشته است. نرسيدن به اوج لذت جنسی (ارگاسم): اين اختلال به حالتی گفته ميشود که رسيدن فرد به اوج لذت جنسی با تاخير توام باشد و يا اينکه فرد اصلا اوج لذت جنسی را تجربه نکند. اين حالت کم و بيش در زنان اکثر مناطق جهان ديده می شود. دليل اين مسئله آن است که دختران از کودکی به حجب و حيا تشويق می شوند. زمانی که همان دختر وارد رابطه می شود و حالا به عنوان يک زن و شريک جنسی هم بايد وظايفی را انجام بدهد، شکستن حريمی که در آن در ساعاتی از شبانه روز فرد بايد حجب و حيا را کنار گذاشته و از رابطه جنسی با همسرش لذت ببرد خيلی دشوار است. اين طرز فکر که نهادينه شده، نمی تواند مانند يک کليد روشن و خاموش بشود. بنابراين فرد نمی تواند مهارهای ذهنی اش را بشکند و گاهی حتی اگر لذت هم ببرد نمی تواند و يا نمی خواهد آن را بروز دهد، از ترس اينکه مورد قضاوت قرار بگيرد و متهم شود که زن سبک و هرزه ای است. بنابراين به مرور اين حالت رابطه جنسی را برای فرد از يک حالت خوش آيند به حالت وظيفه و بعضا توام با ترس تبديل می کند. ترس از اينکه مبادا عکس العملی نشان بدهد که همسرش تصور کند او هرزه است. در ابتدای شکل گيری رابطه جنسی هم اغلب اين ترس وجود دارد که مبادا فرد متهم به اين شود که پيش از اين رابطه جنسی ديگری را تجربه کرده است و برای همين می داند که چطور بايد در يک رابطه جنسی با طرف مقابل برخورد کرد و لذت هم برد. مورد بعدی که ميتواند باعث اين اختلال شود تاثير معکوس بعضی از داروها بر روی مکانيسم مغزی افراد است. بطور مثال پژوهش ها گزارش داده اند که بعضی از داروهای ضد افسردگی ميتوانند بر روی رسيدن خانمها به اوج لذت جنسی اثر منفی بگذارند. اگر فرد متوجه اين تاثير شد بايد به پزشک خود مراجعه کند تا در صورت امکان دارو را تعويض کنند و يا مقدارمصرف آن را تغيير دهند اما حتما بايد اينکار توسط پزشک متخصص انجام شود و گرنه در دراز مدت تاثيرات داروی جديد و يا قطع سرخود دارو ميتواند موجب آسيب به فرد شود. با تمامی اين تفاصيل می بينيم که نقش آقايان در حل اختلالات جنسی خانمها تا چه حد ميتواند موثر باشد. اگر زنی احساس راحتی کند و نگرانيهای خود را بدون ترس از اينکه مورد قضاوت قرار بگيرد با شريک جنسی اش مطرح کند، درصد دچار شدنش به اين اختلالات و يا طولانی شدن درمانش تا حد زيادی کاهش پيدا ميکند. کاهش ميل جنسی: در مطالعات انجام شده و مشاهدات بالينی در آمريکای شمالی بيشترين دليل مراجعه در بين خانمهای ۱۸ تا ۵۹ ساله را اين اختلال تشکيل می دهد. کاهش ميل جنسی بر اثر عصبانيت و ناراضی بودن فرد از کل رابطه، خستگی و استرس ممکن است به وجود آيد. در اين مورد همدلی زوج ها و حمايتشان از هم می تواند راه گشا باشد. در مرحله بعد مشاورين زوج ها و روان درمانگران جنسی هم می توانند مفيد باشند. تنها اين نکته را بايد يادآور شد که استفاده از رابطه جنسی به عنوان حربه در مقابل شريک جنسی خيلی معقولانه نيست و باعث کدورت بيشتر زوج ها از هم می شود. وادار کردن فردی که با کاهش ميل جنسی روبرو است برای داشتن رابطه جنسی هم اصلا کمکی به شرايط نمی کند. برخی از داروهای ضد بارداری هم ميتوانند باعث اين حالت شوند مثلا برخی از انواع قرصهای ضدبارداری و يا کپسول های زير پوستی در گزارشات نام برده شده اند. در اين صورت فرد با مشورت پزشک ميتواند وسيله جلوگيری اش را تغيير دهد. اما تا زمانی که از وسيله جلوگيری جديد مطمئن نشده ايد، بهتر است داروی قبلی را قطع نکنيد تا دچار بارداری ناخواسته نشويد. معمولا اگر زنی به اختلال در ارگاسم دچار باشد و اين مساله مزمن شود، ممکن است بعد از مدتی دچار اختلال جنسی ثانويه شود که همان کاهش ميل جنسی است. توضيح ساده اين قضيه آن است که انسان دوست دارد کاری را انجام بدهد که از آن لذت ميبرد. اگر فرد برای مدت ها رابطه جنسی داشته که برايش خوشايند نبوده، بطور طبيعی از برقراری آن خودداری می کند و يا نسبت به آن تمايلی نشان نمی دهد. بنابراين اين مهم است که حتی اگر از طريق دخول به ارضا نرسيديد با تحريک کليتوريس به اوج لذت جنسی برسيد که مغز خاطره خوبی را از رابطه جنسی به ياد بياورد و هر بار نااميد از دريافت لذت نباشد. صميميت زوج ها (بوسيدن، نوازش کردن، در آغوش گرفتن و غيره) بعد از هر بار برقراری ارتباط جنسی هم بسيار مهم است. اينکه زوج ها بدانند که تنها برای رابطه جسمی شان مورد توجه هم نبوده اند و بعد از آن هم به عنوان دو همسر و شريک زندگی برای هم عزيز هستند. اين مسئله برای خانم ها بخصوص بسيار مهم است. در برنامه درگوشی ها با توجه به محدود بودن وقت برنامه، و از آنجا که در راهنمايی از راه دور هميشه خطر سوء تفاهم وجود دارد، من نميتوانم روند پيشرفت تک تک مخاطبين محترم برنامه را دنبال کنم. به همين دليل پيشنهاد می کنم برای بررسی دقيق تراختلالات جنسی خود و يا شريک جنسی تان از متخصصينی که در محل زندگی تان هستند کمک بگيريد. اميدوارم با اطلاعاتی که در برنامه ها مطرح شده در انتخاب متخصصين حاذق و مربوطه راحت تر عمل کنيد. *تعاريف به کار برده شده در اين برنامه بر اساس تعاريف انجمن روانپزشکان آمريکا است و منابع استفاده شده از بانک مقالات پزشکی پاب مد استخراج شده اند


ارگاسم
تاريخ : جمعه 17 خرداد 1392برچسب:,
| 15:30 | نويسنده : دکتر طاها
ادامه مطلب مورد نظر رمز دارد.
لطفا رمز عبور مربوط به مطلب را وارد کرده ، دکمه تایید را کلیک کنید.
ارگاسم اين مرحله اي است که افراد بخاطرش رابطه جنسي برقرار مي کنند. ارگاسم وانزال دو مورد کاملاٌ مجزا از يکديگر مي باشند و به اعتقاد من مشکل عمده آقايان از اينجا آغاز مي گردد که اين دو مرحله مي توانند بدون يکديگر اجرا شوند. ارگاسم هم مي تواند همانند مرحله انزال کامل و يا ناقص باشد. ارگاسم يکي از موارديست که خانمها در آن خيلي موفقتر از آقايان هستند! البته از نظر کمي و نه کيفي! به زبان ساده تر ارگاسم در خانمها خيلي کاملتر از آقايان صورت مي پذيرد. چون زنها قدرت آزادسازي خود را براحتي دارا هستند و براي همين گاهي مي شنويد که فلان زن مثلاٌ در صورت ارگاسم شديد لحظاتي اصلاٌ از حال مي رود! اما در مردان بخاطر اينکه از نظر شخصيتي قصد کنترل بر همه چيز را دارند هيچگاه ارگاسم کاملي صورت نمي گيرد. متاسفانه چون آقايان حتي در طول رابطه نيز مجبور هستند که انزال و ارگاسم را کنترل کنند هيچگاه نمي توانند به لذت بالاي 60 درصد در طول رابطه جنسي دست يابند . از سوي بعضي از مردان عنوان مي شود که آنها در مدت کمتر از يک دقيقه به انزال مي رسند و اين براي آنها ناراحت کننده است. دليل اصلي اين است که فرد هنوز به ارگاسم نرسيده و انزال براي وي نشانه پايان رابطه خواهد بود. اگر انزال و ارگاسم در مردان همزمان اتفاق مي افتاد مسلماٌ همين زمان کوتاه نيز براي تحصيل لذت کافي بود ولي بدليل وجود اين فاصله ديگر چنين امکاني شدني نخواهد بود. ارگاسم همانطور که در مقالات گذشته ذکر کردم کاملاٌ موردي رواني مي باشد و زندگي و تکنولوژي بشري نيز توانسته در آن کاملاٌ دخالت کند.ارگاسم در يک فرد بومي ( يا به زبان خودي جنگلي! ) خيلي راحتتر و شيرينتر و کاملتر از فردي است که در شهر زندگي مي کند. بعضي از اين محيط زيستي ها! دليل آن را هواي سالم و غذاي سالم ميدانند که به اعتقاد من اينها اصلاٌ درست نيست! چراکه اين موارد در کيفيت انزال نقش دارد و نه در مورد ارگاسم! ارگاسم يک مورد کاملاٌ روحي بوده و هيچ ارتباطي به موارد ياد شده بالا ندارد. در صورت رعايت اصول موارد بالا اگر بخواهيم ارگاسم را در مردان مثل تعاريف قديمي مرحله انزال ندانيم , تعريف ارگاسم در مردان چيز بسيار سختي مي گردد. در واقع به اعتقاد من تعريف ارگاسم در مردان زمان دستيابي به رفتارهاي جنسي فرد مي باشد و برخلاف زنان اين زمان نيز مقطعي نيست. هر چقدر که مرد در طول رابطه به اين رفتارها بيشتر دست پيدا کند رضايت و ارگاسم بهتري خواهد داشت. در مردان حتي تحرک و خود عمل فيزيکي رابطه نيز بخشي از ارگاسم آنان تلقي مي گردد. براي همين است که مردان عموماٌ انتظار دارند که بتوانند زمان طولاني در حال رابطه باشند و به اصطلاح زن را زير و رو نمايند! نکته قابل ادراک از اين مسئله اين است که با توجه به توضيح بالا افراد مسلماٌ درجه ارگاسم متفاوتي از يکديگر خواهند داشت. توضيح کاملتر اينکه فتيش , زندگي شخصي اجتماعي کاري , رشد جنسي , خود ارضايي ( مرحله اول رشد جنسي معادل با شناسايي خواستهاي جنسي فردي و نحوه پاسخگويي به آنان ) , سن , آب و هوا وبسياري از چيزهاي ديگر در تشکيل درجه ارگاسم فرد نقش اساسي دارد و اين درجه در هر فرد نسبت به ديگري فرق دارد وداراي مزيت بر دبگري نيست! يکي از نارضايتي هاي خانمها اين است که عنوان مي کنند زوج آنها هر شب به کنار آنها مي آيد و رابطه 3 سوت شروع شده و پايان مي گيرد! مرد انزال مي گردد و همه چيز پايان مي پذيرد! حالا بطور کل فشار وارد آمده به زن را ناديده مي گیريم (چون مبحث مربوط به اين مورد نيست) و به اين مورد بسنده مي کنيم که خود آقايان هم بشدت با اين کابوس دست به گريبان هستند. آنها هر شب انزال مي گردند اما بدليل عدم دستيابي به رفتارهاي دلخواه جنسي ارگاسم نمي گردند. در نتيجه براي تشنگي جنسي رفع نشده ( و تشديد شده حتي! ) بايد دوباره در اولين فرصت براي دفع فشار حاصل تلاش کنند که نتيجه قطعاٌ چيزي جز نتايج قبلي نخواهد بود! عامل مهم افراط در خود ارضايي نيز از همين جا نشات مي گيرد. چراکه در واقع خودارضايي يک مرحله ابتدايي تشکيل خواستها و احساسات جنسي مي باشد و شناخت فرد از چگونگي پاسخي که مي طلبد اما بدليل عدم دسترسي به روابط جنسي اين عامل جايگزين خود رابطه مي گردد ( خودارضايي در بعد از ازدواج و يا روابط جنسي دليل ديگري دارد ) و سعي در پاسخگوي پيدا مي کند . مسلماٌ هم نمي تواند پاسخگوي کاملي باشد و در آن انزال و ارگاسم ناقص به چشم مي خورد. ارگاسم ناقص فرد را بسمت انزال دوباره خواهد کشانيد و نتيجه اينکه حتي مي شنويد فردي چندين بار در روز خود ارضايي ميکند.... مراحل ارگانیسم : میزان اطلاع ما از رفتار جنسی مان چقدر است؟ شاید در پاسخ به این سوال عده ای به این نکته اشاره کنند که داشتن اطلاعات علمی در یک امر غریزی به چه کار می آید؟ و چر ا اصولا دانستن درباره اندام جنسی و رفتار جنسی در شرایطی که بدون این اطلاعات نیز می توان نیازهای روزمره انسان در این باره را براورده کرد، لازم است؟ در پاسخ به این سوال باید پیش از هر چیز به اطلاعاتی اشاره کرد که از سوی پزشکان زنان منتقل می شود. گزارشهایی که نشان می دهد نداشتن اطلاعات کافی در مورد رفتارهای درست جنسی چه آسیبهایی را متوجه افراد می کند و چه بسا ریشه بسیاری از مشکلات خانوادگی را باید در رفتارهای نادرست جنسی دنبال کرد. مساله دیگری که نیاز ما را به دانستن بیشتر دراین حوزه معلوم می کند نابرابری جنسیتی تاریخی جامعه ما در رفتارهای جنسی است. در جامعه مرد سالاری که از حرمسراهای شاهانش تا کنج پستوی خانه های محقرش، تسلط بی چون و چرای زن از خواسته های جنسی مرد خانواده ارزشی - هم عرفی و هم قانونی- تلقی می شود، چه بسا حتی کمترین نیازهای جنسی زنان نیز نادیده گرفته می شود بدون این که هرگز حرفی از آن به میان بیاید چرا که معمولا حرف زدن در این باره نیز جزء تحریم های جامعه ماست. بنابراین همواره این نادانسته ها با ناگفته هایی پیوند خورده است که لازم وملزوم همدیگرند. بر این اساس در پی آموش هایی در باره شناخت اندام جنسی زن، اینک به خلاصه اشاره ای داریم به رفتارهای جنسی زنان. حد و میزان مطلوب برانگیزش جنسی زن، به اندام فیزیولوژیکی و واکنشهای آموخته شده وی بستگی دارد. قسمت دوم ارگانسم : فرایند آمیزش تا حالت رضاء، در زنان آنهم در چندین مرحله همراه است با یكسری تغییرات، علاوه بر تغییرات هرمونی و مغزی، فیزیكی و تدریجی در بدن آنها. زنان در مرحله اول با پدیده ”تراكم رگی“ یعنی تجمّع فروان خون در سینه ها و واژن خویش مواجه می شوند كه این خود منجر به برجسته و برانگیخته و حساس شدن این اندامها می گردد. و نسبتاً تمام بدنشان در این مرحله نسبت به هر گونه تماس، مُلامسه، لیسش و ماساژ واجد یك سری احساسات گرم و داغ و مطبوع می شود، رنگ پستان ها، نوك پستان، و واژن تغییر، نموده , در همان حال واژنِ آنها مرطوب و لغزنده می شود. زنان در مرحله دوم با پدیده ”انقباض عصبی عضلات“ مواجه می شوند: یعنی، تولید انرژی در انتهای رشته های عصبی و بافتهای ماهیچه ای و بطور كلی تمام بدن. ”انقباض عصبی عضلات“ همان حدِّ از سكس است كه دانشمندان آنرا در استشهاد، به زنان قبل از ارضاء پیشنهاد می كنند. بعداً بهّ تفصیل در باره استشهاد اعمّ از فواید و روشهای مناسب انجام آن مطالب مفیدی را به شما عرضه خواهیم كرد. فقط در اینجا تاكید باید نمود كه ”انقباض عصبی عضلات“ یك حالت بد كه در نتیجه احساسات منفی به آدم دست می دهد نیست. شاید شما این انقباض را در خود به عنوان احساس «پُرشدن» یا انقباض در سرتاسر بدن خویش آنهم «ماقبل ارضاء» یا در «نقطه برگشت» حس كنید. جالب اینجاست كه گاه برخی از زنان وقتی در این مرحله، دوّم، یك نوع انقباض شدیدی را در خود احساس كنند دیگر قادر به رهائی خود از تاثیرات بازدارنده آن در سیر به ارضاء خویش نباشند. باید این نكته را در نظر گرفت كه هر نوع عدم تمایل به امر آمیزش، بیزاری از فردی كه می خواهید با وی سكس داشته باشید(از خودتان گرفته تا شخصی دیگر)، عدم تمركز، فشار عصبی، بیماری، دارو (تجویز شده یا غیر آن)، یا اصولاً هر گونه مرضی كه بنحوی از انحاء بر جریان خون یا بافت ماهیچه ها و یا سر رشته های عصبی تأثیر بگذارد بالقوّه می توانند مانع سیر طبیعی و تدریجی زنان و دختران به سمت رضاء شده و یا حدّاقل منجر به كاهش مدّت و سقف رضاء در آنها بشوند. اگر شما از دو مرحله ای (اوّل= ”تراكم رگی“ و دوّم= ”انقباض عصبی عضلات“) كه ذكر شد آنهم در اثر مواجهه با تحریكات جنسی مناسب نگذرید آنگاه طبعاً قادر به تجربه ارضاء نیز، متاسّفانه، در خود نخواهید شد . اگر شما بنا بعللی كه در بالا گفتیم و علائمش چنانكه آمد: از عدم حسِّ ارضاء گرفته تا نوع ناقص آن و یا كاهش مدّت و سقف آن در جریان آمیزش، چه با خودتان و چه با فرد دیگری، در خود احساس می كنید لطفاً به یك متخصّص، مراجعه كنید. پس زنان و دختران قادر به تجربه سه الگوی ارضائی مشخّص، اعمِّ از ناقص تا كامل، هستند: توجّه: مطلوبترین الگو از ارضائات سه-گانه، مورد 2 است كه به تدریج با عروج ارضاء از مراحل «تهییج» و «لذّت ممتد» شما زنان را به عرش با شكوه « ارضاء » می رساند. كما اینكه الگوی 3 نیز جالب است آنهم به دو علّت: اُفت و خیزهای پی در پی آن در دو مرحله اوّل و دوّم و سپس صعود ناگهانی آن به فاز ارضاء و تداوم نسبی بیشتر آن در این مرحله نسبت به الگوی 2. باری، تا سلیقه و شانس و هنر و مهارت شما و فرد، یا افرادی، كه با آنها آمیزش میكنید چه باشد . . . ! به نمودار بالا با دقّت نظر كنید و احتمالات متفاوت ارضاء شدن را در خودتان از آن استخراج كنید. البتّه زنانی هستند كه ممكن است با تناوب چرخه های ارضاء آنهم در طول یك معاشقه تا پنج-بار و یا حتی بیشتر به قلّه رضاء برسند. هر چه تعداد رضاء-های شما بیشتر باشد تبعاً وفور هرمونهای درد-كُش، تسكین دهنده و آرامبخش در بدنتان بیشتر و بنابراین ظرفیت شما در مواجهه با چالشهای روزمرّه زندگانی بالاتر. در ضمن، رضاء علامت برخورداری شماست از یك «قلب و سیستم عروقی» سالم و بهینه. در یك كلام، دستیابی به «رضاء» بنوبه خود یك هنر است. آمیزششناسان، دوره های پاسخهای جنسی را به چهار مرحله تقسیم نموده اندكه بترتیب و همانطور كه در نمودار بالا میبینید عبارتند از: تهییج، ؛ لذّت ممتد، ؛ ارضاء، ؛ و برگشت، . البته زمان و كیفیّت و خودآگاهی زنان و دختران در هر مرحله و حتی گاه ترتیبش برای هرفرد ممكن است متفاوت باشد. تحریك جنسی غالباً با پاسخهای زیر به محركهای فیزیكی-ذهنی همراه است. لطفاً با مشاهده و دقّت در دو نمودار زیر به مكانیزم مراحل ارضاء توجّه كنید: مرحله «تهییج»: • ابتدا در طی ده تا سی ثانیه واژن مرطوب، لزج و لیز، می گردد، • چوچولک ، بزرگتر و برافراشته میشود، • لب های بزرگ و لب ها کوچک، متورّم شده، • جسم رحم، ، به سمت عمود ایستادن حركت میكند، مرحله «لذّت ممتد»: • دوسوم واژن، از داخل، منبسط، و بالونی گشته و طبعاً زن را شیفته و طالبِ « پُر- شدن » میكند، • رحم به اهتزاز درآمده، عمودی می ایستد و قیف آن تا حدی خود را به بالا میكشد، • رنگ لب های کوچک و لب های بزرگ تغییر میكند، • دیواره جداریواژن و مثانه متورّم شده یك سوّم، تا خارج، واژن را كمی تنگتر نموده و با آماس خود «بالش رضاء، را پدید میآورد. از همینروست كه تا حدی در این مرحله به زن كمی حالت ادرار نیز دست میدهد، مرحله « ارضاء »: • «بالش رضاء» دچار یك سری رعشه های متناوب انقباضی، میشود، • رحم منبسط شده، • «ماهیچه چِلّانیِ مَكُونْ، تا حدی منقبض میگردد. مرحله « برگشت »: • «بالش رضاء» ناپدید میشود، • بابهشت به حالت عادی خود باز میگردد، • در زیر قیف رحم در بابهشت «حوضچه منی، پدید میآید، • «ماهیچه چِلّانیِ مَكُونْ،» به حالت عادی خود برمیگردد. البتّه در طول سه مرحله اوّل و بخصوص در مرحله دوّم و سوّم نیز: پستونك، ، سینه ها در اثر انقباض عضلانی وابسته شَقُّ و رَقْ، شده و حجم پستانها افزایش میابد، و بالاخره در مرحله چهارم پستانها بوضع عادی خود برمیگردند؛ اگر چه پستونكها ظاهراً همچنان راست ایستاده باشند


صفحه قبل 1 2 صفحه بعد